جدول تناوبی هشتم شامل عناصر و گروه هایی است که دانش آموزان برای یادگیری علم شیمی با آنها آشنا می شوند. جدول مندلیف که معمولاً به عنوان جدول تناوبی عناصر شناخته می شود، یک نمایش جدولی از عناصر شیمیایی است که بر اساس عدد اتمی، پیکربندی الکترون و ویژگی های شیمیایی مکرر سازماندهی شده اند.
ساختار جدول الگوهای دوره ای را نشان می دهد. فلزات در سمت چپ و نافلزات در سمت راست در هفت ردیف جدول قرار دارند که به عنوان دوران شناخته می شوند. عناصر موجود در ستون ها که به آنها گروه بندی می گویند، خواص شیمیایی قابل مقایسه ای دارند.
ویژگی جدول تناوبی هشتم
روند دوره ای الگوهای متمایز در ویژگی های عناصر شیمیایی هستند که ممکن است در جدول تناوبی یافت شوند. الکترونگاتیوی، انرژی یونیزاسیون، میل ترکیبی الکترون، شعاع اتمی، شعاع یونی، ویژگی فلزی و واکنش شیمیایی همگی الگوهای اصلی دوره ای هستند.
تغییرات در ساختار اتمی عناصر شیمیایی در دوره های مربوطه (ردیف های افقی) و گروه های جدول تناوبی باعث روندهای تناوبی می شود. این قوانین بر اساس ساختار اتمی و ویژگی های آنها، به عناصر شیمیایی اجازه می دهد تا در جدول تناوبی مرتب شوند. ویژگی های ناشناخته هر عنصر ممکن است تا حدی به دلیل الگوهای دوره ای شناخته شده باشد.
الکترونگاتیوی، میل ترکیبی الکترون، انرژی یونیزاسیون، شعاع اتمی، دمای ذوب و ویژگی فلزی روندهای تناوبی کلیدی در جدول تناوبی معاصر هستند.
الکترونگاتیوی در طول زمان از چپ به راست افزایش می یابد و از بالا به پایین گروه کاهش می یابد. انرژی یونیزاسیون در طول زمان از چپ به راست افزایش می یابد و در یک گروه از بالا به پایین سقوط می کند. الکترون افینیتی شبیه الکترونگاتیوی است که از همان الگو پیروی می کند. شعاع اتمی در طول زمان از چپ به راست کاهش می یابد در حالی که در یک گروه از بالا به پایین افزایش می یابد.
چیدمان جدول تناوبی هشتم
در جدول تناوبی الگوهای خاصی در چیدمان عناصر وجود دارد. روندهای تناوبی الگوهای متمایزی هستند که در جدول تناوبی دیده می شوند که بسیاری از ویژگی های یک عنصر خاص مانند اندازه و خواص الکتریکی آن را به تصویر می کشند. ویژگی های ناشناخته هر عنصر ممکن است تا حدی به دلیل الگوهای دوره ای شناخته شده باشد. این الگوها از آرایش منحصر به فرد عناصر قانون تناوبی سرچشمه می گیرند.
یکی از دلایل مفید بودن جدول تناوبی این است که ساختار آن به ما این امکان را می دهد که به طور کیفی تعیین کنیم که چگونه برخی از خواص عناصر در مقایسه با موقعیت آنها در جدول تناوبی متفاوت است. تغییرات ویژگی ها در مقابل موقعیت های جدول تناوبی را روندهای دوره ای می نامند. هیچ ابزار دیگری در علم وجود ندارد که به ما اجازه دهد خصوصیات نسبی دسته ای از اشیاء را مانند این قضاوت کنیم، که جدول تناوبی را به ابزاری بسیار مفید تبدیل می کند.
بسیاری از روندهای دوره ای عمومی هستند. ممکن است چند نقطه وجود داشته باشد که یک روند مخالف دیده شود، اما زمانی که در یک ردیف کامل یا پایین یک ستون کامل از جدول تناوبی در نظر گرفته شود، روند کلی وجود دارد.
اولین روند تناوبی که در نظر خواهیم گرفت شعاع اتمی است. شعاع اتمی نشان دهنده اندازه یک اتم است. اگرچه مفهوم شعاع معین یک اتم کمی مبهم است، اما اتم ها طوری رفتار می کنند که گویی شعاع خاصی دارند. چنین شعاع هایی را می توان از روش های تجربی مختلف، مانند کریستالوگرافی اشعه ایکس تخمین زد.
با پایین آمدن ستونی از جدول تناوبی، شعاع اتمی افزایش می یابد. این به این دلیل است که لایه الکترونی ظرفیت بزرگتر می شود و یک عدد کوانتومی اصلی بزرگتر وجود دارد، بنابراین لایه ظرفیتی از نظر فیزیکی دورتر از هسته قرار دارد.
با عبور از یک ردیف در جدول تناوبی، از چپ به راست، روند متفاوت است. حتی اگر پوسته ظرفیت همان عدد کوانتومی اصلی را حفظ کند، تعداد پروتون ها - و در نتیجه بار هسته ای - با عبور از ردیف در حال افزایش است. بار مثبت فزاینده، چسبندگی محکم تری به الکترون های ظرفیت ایجاد می کند، بنابراین با عبور از جدول تناوبی، شعاع اتمی کاهش می یابد.
